«فيزيك كلاسيك» اشاره به بخشهايي از فيزيك است كه پيش از آغاز قرن بيستم ميلادي و بر اساس مكانيك نيوتوني، الكترومغناطيس ماكسول و ترموديناميك كارنو پايهگذاري شد.
چون تصور بور درباره هسته با تصور رادرفورد يكيكاتودي، دستخوش تغيير ميشد. بنابراين چنين استنباط شد كه اين بارهاي الكتريكي مركب از ذرات باردار منفي هستند.در سال 1898 ج.ج تامسن نسبتq/mاين ذرات گسيل يافته فوتوالكتريكي را با همان روشي كه در مورد ذرات پرتوكاتودي به كار برده بود، اندازهگيري كرد او براي ذراتي كه در اثر فوتوالكتريك به بيرون پرتاب ميشدند، همان مقدار را به دست آورد كه قبلاً براي ذرات پرتوكاتودي پيدا كرده بود. با اين آزمايشها (و آزمايشهاي ديگر) معلوم شد كه ذرات فوتوالكتريك همان خواص الكترونها را دارند. در واقع فيزيكدانها اين ذرات را الكترونهاي عادي به حساب ميآورند با اين همه گاهي آنها را فوتوالكترون مينامند تا منشأ آنها مشخص شود، كارهاي بعدي نشان داد كه همه مواد (جامدات، مايعات و گازها) در شرايط مناسب اثر فوتوالكتريك از خود نشان ميدهند. اما آسانتر آن است كه بررسي اين اثر را با سطوح فلزي آغاز كنيم. ghari(نسایی)
|